چاکریم! دمت گرم این سورس رو فرستادی. خب، برسیم به فیلم The Demon Disorder. اسم فیلم که اولش یه جوریه انگار یه مستند راجع به بیماری‌های روانیه، ولی نه! گول اسمشو نخور. این فیلم یه جورایی ترسناکه، حالا نه اون ترسناکِ که از سقف خونتون خون بچکه، ولی خب، فضای وهم‌آلودی داره. داستانش از این قراره که یه خانواده استرالیایی، مثل اینکه یه مشکلی براشون پیش میاد، یه جورایی انگار جن زده میشن. حالا دقیق نمی‌دونم چه جوری، چون راستش من خودمم هنوز فیلم رو کامل ندیدم، ولی از تریلرهاش و اینا که معلومه یه سری اتفاقای عجیب و غریب تو خونه‌شون میفته. مثلا درها خود به خود باز و بسته میشن، صداهای ترسناک میاد، از این جور چیزا دیگه. حالا نکته جالبش اینجاست که فیلم استرالیاییه! آره، تو دلِ کانگوروها و کوالاها، یه فیلم ترسناک ساختن! خیلی باحاله نه؟ معمولا این جور فیلما رو بیشتر آمریکایی‌ها میسازن، ولی اینا اومدن یه تنوعی دادن. من خودم به شخصه فیلمای ترسناک استرالیایی رو دوست دارم، یه حس و حال خاصی دارن. انگار ترسشون یه ذره واقعی‌تره، شاید چون لوکیشن‌هاشون بکرتره. راجع به خود فیلم، خب راستش منتقدها خیلی نظرای مختلفی داشتن. یه سری‌ها میگن فضاسازی فیلم خیلی خوبه و ترسناکه، مخصوصا صداگذاریش رو تعریف میکردن. میگفتن یه جاهایی واقعا آدم زهره ترک میشه. ولی خب، یه سری دیگه هم بودن که میگفتن داستانش یه ذره کلیشه‌ایه و خیلی چیز جدیدی نداره. میگفتن اگه فیلمای جن‌گیری زیاد دیده باشین، شاید خیلی غافلگیر نشین. ولی به نظر من، ارزش یه بار دیدن رو داره. حداقلش واسه این که یه فیلم ترسناک استرالیایی ببینیم و یه کم از اون فضای هالیوودی دور شیم. بعدشم، اگه فضاسازیش خوب باشه و یه کم بترسونتمون که دیگه عالیه. در کل، به نظر میاد فیلم The Demon Disorder یه جورایی مثل یه غذای خونگیِ ترسناک باشه. شاید خیلی پُر زرق و برق و خیلی خفن نباشه، ولی میتونه یه ترسی صمیمی و دلچسب رو بهتون هدیه بده! حالا بازم باید ببینیم چی از آب در میاد. شما هم اگه دیدین نظرتونو بگین، خوشحال میشم بشنوم.